Het werk is geïnspireerd op het verhaal van Picasso, in de tijd waarin hij een symbool moest ontwerpen wat de internationale vredesbeweging zou vertegenwoordigen. Uiteindelijk werd er een litho gebruikt, gevonden in zijn atelier, genaamd La Colombe: de duif.

De vredesduif: van iedereen voor iedereen. Bevrijd uit de ketenen van Genesis 8, het bijbelhoofdstuk waarin een door Noach losgelaten duif met een olijftakje in de bek het einde van de zondvloed aankondigt. Picasso kreeg er in 1950 de Lenin Vredesprijs voor.

Maar Picasso vond het ironisch. 'Er bestaat geen wreder dier', zei hij ooit. 'Ik had er hier een paar en die pikten een arme kleine duif dood, omdat ze hem niet mochten. Ze pikten zijn ogen uit en scheurden hem aan stukken. Het was gruwelijk.' Hij kon er wel om lachen. 'Hoe vind je dat voor een vredessymbool?'

Die contradictie zit natuurlijk ook in het pistool wat zorgt voor vrijheid, maar ook voor oorlog. Een vredesduif uit Picasso’s geweer geschoten deed me dan ook denken aan zijn quote: Art is an instrument in war against the enemy.

Een quote die vandaag de dag nog zeer actueel is. Gezien de tijd waarin we leven en de media die we gebruiken om vrede en onvrede te uiten. Make art, not war.

Techniek: Spuitbus, oliekrijt, lak op linnen